The limits to growth is een boek dat werd uitgegeven in 1973, in opdracht van de club van Rome.
De club van Rome is een groep die zich bezighoud met milieu en klimaatvraagstukken. De reden voor dit boek en het onderzoek dat in dit boek werd samengevat was de vraag wat er met onze planeet, de economie en de menselijke bevolking zou gebeuren als economische groei onbeperkt doorgaat.
Eind jaren zestig en begin jaren zeventig begonnen milieuproblemen zichtbaar te worden. In Amerika waren sommige rivieren zo vervuild te worden dat ze begonnen te vlam te vatten. Dit was duidelijk het gevolg van ongehinderde economische groei en mensen begonnen zich af te vragen hoelang economische groei kon doorgaan en wat daarvan de gevolgen zouden zijn.
De wetenschappers die van de club van Rome deze opdracht hadden gekregen, gebruikten een computermodel om dit te onderzoeken/analyseren. Dit model heette world3. en de resultaten waren schokkend. De eerste simulatie die zij op dit model draaiden was de standard run, oftewel wat gebeurt er als alles doorgaat zoals het was, business as usual.
In deze simulatie begon de economie en de menselijke bevolking te krimpen ergens in de eerste helft van de eenentwintigste eeuw. Andere simulaties waren niet veel beter. Zelfs met wetten en maatregels om economische groei te verminderen of zelfs helemaal stop te zetten ( dat laatste wordt ook een steady state economie genoemd) steeg de menselijke bevolking tot onduurzame niveau`s totdat de voedselproduktie overbelast raakte en de menselijke bevolking alsnog inzakte. Alleen met een steady state met strenge bevolkingsbeperking ( nul bevolkingsgroei en nul economische groei) leverde een stabiel systeem.
Het zal niet als een verrassing komen dat sinds het het boek is uitgekomen er niet veel is gedaan om deze problemen te voorkomen. Heel veel politici, zowel links als rechts zien economische groei als iets goeds en tegelijkertijd als iets onoverkomelijks. Dit zijn allebei leugens, economische groei veroorzaakt meer problemen dan dat het oplost en het is niet onvermijdelijk.
Ik heb dit boek onlangs zelf gelezen, nadat ik op internet allerlei artikelen tegenkwam waarin naar dit boek werd verwezen. Het boek is enigszins gedateerd, de gevolgen van vervuiling waren nog vrij onbekend en CO2 werd niet genoemd omdat daarover nog minder data was dan nu. Wat wel werd genoemd in dit boek waren fossiele brandstoffen en andere eindige grondstoffen. Het opraken van sommige eindige grondstoffen was de voornaamste reden voor de ineenstorting van de economie in de standard run.
Nu, meer dan veertig jaar verder staan we op de rand van deze ineenstorting. De schrijvers van dit boek zeiden dat dit geen voorspelling van de toekomst was, alleen een projektie van wat zou kunnen gebeuren, we zullen het in de komende jaren aan den lijve ondervinden of ze gelijk hadden of niet. Ik denk dat we een heel nare toekomst zullen krijgen even onvermijdelijk als sommige mensen dachten dat economische groei was.
Het is al te laat om dit te voorkomen, we kunnen ons alleen voorbereiden op wat komen gaat.
